Auteur: Walter Decock, voorzitter IJzervaarders vzw
Deel 1: Dwars door Nederland
Hallo vaarvrienden,
Hier zijn we met ons nieuw reisverslag, nu gaat het richting Berlijn. De reis begint op 1 mei, in de Coupure van Brugge, waar we onze clubleden achterlaten, na genoten te hebben van de jaarlijkse uitstap van de IJzervaarders. Na die dagen van feesten en plezier, gaan we nu in één keer naar Sas van Gent, wat voor ons niet evident is, gezien onze manier van varen.
Onderweg stoppen we nog kort bij Patrick aan sluis Evergem, om Ian en Linda, onze Australische reisgenoten voor dit jaar, te begroeten. Morgen gaat hun boot Deerste, in het water en vervoegen zij ons. Het oponthoud in Sas wordt gebruikt om de voorraden aan te vullen. Met een Lidl om de hoek is dat geen probleem. Het onthaal is vriendelijk en de VPF tarieven vallen natuurlijk in de smaak.
Op donderdag 3 mei zijn we mooi op de geplande tijd vertrokken voor de overtocht van Wester- en Oosterschelde.
We hebben het tij perfect mee, en gaan vlot door de Oostersluis van Terneuzen en de sluis van Hansweert, beiden zonder noemenswaardige wachttijden, en natuurlijk samen met de nodige vrachtschepen. Op de Westerschelde houden we de hoofdbetonning aan en hebben alleen wat stevige golven van de heel grote jongens. Zet dus wel alles goed vast, vliegende tassen zijn niet zo prettig voor je interieur. We bereiken de Bergse diepsluis op het laatste van hoog water, beter kan niet, en zijn zo in Tholen. Wij kiezen altijd voor Van Duivendijk, betere steigers en voorzieningen. Na een goede 6 uur varen zijn we toe aan een leuke wandeling. Vooral Amor, ons woefje van 34 kilo weet dit te waarderen.
Via een tussenstop van 2 dagen in de schitterende Biesbosch, in het “noordergat van de plomp”, verkassen we in een klein uurtje naar de jachthaven van de Hank. Hier komen we met vier schepen en 10 vrienden samen om onze 40ste huwelijksverjaardag te vieren. Het werd een perfecte dag en avond, met lekker eten en de nodige drank. Alleen de kostprijs van het haventje zorgt voor een wolkje van 15,50€ voor een schip van 11 meter.
Na uitgebreid afscheid, de twee andere boten gaan naar ons landje en zo Frankrijk in, gooien we los voor een rustige trip naar Meerkerk. Een tussenstop in Gorinchem is meegenomen, eten moet iedereen, en het blijft een mooi stadje. De wal in Meerkerk (gratis) ligt zo vol dat Deerste naast ons genomen wordt. Mijn stuurvrouw legt de boot perfect in een klein gaatje, onder de verschrikte blikken van de schippers voor en achter ons. Een vrouw aan het roer blijft nog altijd voor commotie zorgen!
Onze vrienden hebben pech met hun motor, blijkt de dieselpomp te zijn. Na uitgebreid bellen door onze vriend Frans van Lady Jane, die kennen jullie nog van onze vorige reis, lukt het om een monteur te pakken te krijgen. Wat doet Frans daar denken jullie nu, wel hij heeft beslist nog even zijn zoon te bezoeken in Wijk bij Duurstede, voor hij België intrekt. Zo varen zij nog even met ons mee. Na een gelukte herstelling gaat de reis verder via Vianen over de Lek tot Wijk bij Duurstede. De vereniging houdt er, naar Nederlandse normen, betaalbare prijzen op na, dat mag ook eens. We genieten van een mooie wandeling door de stad, bekent om het grootste drankgebruik van het land. Dat weten we dan ook weer.
De volgende dag voert ons, via 24 km tegenstroom op de Lek, naar de IJssel. De snelheid gaat in een keer van 8 naar 15 km per uur, zonder aan het gas te komen. Dit geeft een idee van de stroomsnelheid. We stoppen voor 2 nachten in Doesburg, de was moet ook gedaan worden, en gaan dan rustig verder naar Deventer. Hoewel de stad op meer dan 3 km ligt, toch een stop waard.
Onze laatste halte op deze prachtige rivier is Hattem. Door het verslechterde weer (nog slechter?), blijven we ook hier 2 nachten.
Gelukkig wordt het op Hemelvaartsdag heel wat beter. Door de zondag bediening gooien we los om 9.30. Voor de sluis van Zwolle moeten we bijna een uur wachten.
Als we met de tweede schutting mee kunnen word het een stevige discussie met Duitse roeiers, die om te beginnen eerst de sluis in willen na het vrachtschip, maar dan ook nog eens lekker achteraan willen blijven liggen. Dat is wel buiten Nicky gerekend, die hen kort maar krachtig de levieten leest. Uit schrik schuiven zij toch maar naar voor, wel niet genoeg om meer dan 3 jachten toe te laten, maar wij zijn wel mee. Na het uitvaren van de sluis gaan we met ons twee schepen het geladen vrachtschip voorbij. De roeiers houden er natte voeten aan over, maar ja, voor wat hoort wat! Met een tussenstop in Giethoorn, het Venetië van het Noorden, gaat het tot voorbij Ossenzijl, aan de Linthorst Homansluis. De tocht door de weerribben blijft fascinerend en mooi. Dit is een absolute aanrader als je in die omgeving bent. Spijtig genoeg komen ze hier nu ook ontvangen.
Na een lange vaardag volgt een korte, tot bij onze vrienden Gatse en Rinny, in Lemmer. Het is toch mooi liggen, pal aan de hoofdvaarroute van dit uitgesproken watersportstadje, en dat nog gratis ook. Hun huis staat op de mooiste locatie van Lemmer, met eigen ligplaatsen. Zo zie je maar weer hoe belangrijk vrienden zijn. We blijven hier lekker 2 dagen liggen, en genieten van de start van het vaarseizoen daar. De Tjalken en Lemsteraken houden hun eerste wedstrijd, een spektakel om u tegen te zeggen. Het weer wordt aangenaam en zo genieten we nog meer. Neem je tijd als je in Lemmer bent, er valt heel wat te beleven, zeker in het centrum. Steek wel stoppen in je oren, we hebben de indruk dat veel schippers, en niet alleen van huurschepen, vergeten zijn dat er een hoofdmotor en een roer aan hun boot zit. Het geluid van boeg- en hekschroeven is oorverdovend en vervelend.
Zondag 20 mei, we gaan verder naar Sneek, met een overnachting aan een mooie Marrekrite plek, midden in de natuur van Friesland. Op maandag komt Dieter, onze favoriete technieker langs om enkele kleine onvolkomenheden aan te passen, en Ian heeft tijd nodig om zijn boegschroef te laten nakijken. Het is een reis met hindernissen dit jaar. Sneek is zeker een bezoekje waard en er zijn aanlegplaatsen midden in de stad aan 13,00€ voor een 11m schip, incl. elektr.. Woensdag kunnen we verder, met een tussenstop in het Bergumermeer, naar Groningen. Deze universiteitsstad vol leven, is een must. Je kunt hier gemakkelijk verschillende dagen doorbrengen, het verveeld nooit. De Groninger Motorbootclub ontvangt je in alle vriendschap, aan betaalbare prijzen, en de stad is op wandel- of fietsafstand, afhankelijk van je fysieke conditie.
Omdat onze Aussies het veengebied niet kennen, beslissen we om over Veendam naar Duitsland te varen. De Dollard via Delfzijl gaat niet lopen. In Veendam, een moderne, gezellige winkelstad, houden we de gebruikelijke was- en poetsdag. Er wonen hier ook vrienden, Ed en Gon, met een zusterschip. Normaal zijn zij ook onderweg, maar om medische redenen moesten zij hun vertrek uitstellen. Goed voor ons, zo kunnen we bijpraten en informatie uitwisselen. De veenkanalen zijn een aparte belevenis. Je vaart echt bijna door de huizen heen. Onze lintbebouwing is er klein bier tegen. Het haventje van Musselkanaal is onze plek voor vannacht. We zijn klaar om, via Ter Apel, Duitsland binnen te varen. De provincie Drenthe heeft zijn eigen charmes, en binnenkort is de verbinding Ter Apel – Coevorden klaar, een nieuwe, kortere weg naar Duitsland, zeker op te volgen via internet.
We sluiten hier deel 1 van mijn reisverslag af. In het volgende nummer meer. Even een korte conclusie: Nederland blijft het watersportland bij uitstek, maar de prijsverhogingen en toeristentaksen, maken het duur. Dat is perfect te merken aan het vaargedrag van henzelf. Elk jaar toeren ze minder en korter rond. Een optie zoals ons kortingssysteem of het ankerproject kennen ze niet, of is duur. Een rede te meer om onze Nederlandse vaarcollega’s naar Vlaanderen te lokken. Onze verenigingen kunnen er maar goed bij varen!
Nog een korte vermelding van de Marrekrite: deze vereniging verzorgt meer dan 3000 gratis aanlegplaatsen in Friesland, allen gelegen op schitterende plekjes in de natuur. Er zijn, buiten afvalcontainers, geen voorzieningen, maar je ligt er prachtig en gratis. Je kunt de vereniging steunen met de aankoop van een wimpel aan 13€. Een absolute aanrader als je in deze watersportprovincie rondvaart. Zo kan je voorgaande opmerking van een duur vaarland, toch een beetje aanvaardbaar maken.
Tot volgende keer, Walter en Nicky van de Hygiëa (en een poot van Amor).
Deel 2: Van Haren naar Plau
Hallo vaarvrienden,
We eindigden ons vorig deel op de grens van Nederland en Duitsland, en trekken nu onze lederhosen, en dirndl aan. Je moet aangepast zijn aan het land dat je bezoekt. Ons eerste plan was om, vanuit Haren, de Eems af te varen en via het Küstenkanaal de Weser te bereiken. Vanuit Bremerhaven loopt een rivier, de Geeste, en een kanaal tot aan de Elbe, in Otterndorf. Via Hamburg tot sluis Geesthacht over een getijderivier, en nog 80 km stroomopwaarts wilden we Dömitz dan binnenvaren. Het slechte weer en de problemen op het ons vergezellende schip hebben ons verplicht opnieuw te kiezen voor de weg over Dortmund-Eems, Mittelandkanaal en de Elbe, nu stroomafwaarts. Spijtig, want als je onder 2,70 m kan is het alternatief veel mooier en vermijd je 2 maal het minst aantrekkelijke kanaal, alhoewel dit al bij al meevalt, te moeten varen.
Dit verslag begint dus in de mooie haven van Haren, 11€ alles in, zelfs douches, een aanrader. Het kleine binnenvaartmuseum is ook een bezoek waard. Om rustig te beginnen is onze volgende stop Meppen, op 11 km. Yachtclub Hase-Ems ontvangt je vriendelijk aan dezelfde 11€, en je kan er lekker en goedkoop eten. Dit fenomeen komen we nog veel tegen op deze reis, ideaal voor wie niet graag kookt en houdt van veel voor weinig geld. Via een overnachting in de oude haven van Lingen (km146), met de Lidl om de hoek, bereiken we, na 7,5 uur varen, het Mittelandkanaal en overnachten in een oude arm aan km 4,4. Even ter informatie: je moet niet meer wachten op beroepsvaart om versast te worden, een aanzienlijke tijdswinst, en alle sluizen worden van op afstand bediend vanuit Meppen, oproepen op VHF.
Het weer heeft ons tot nu wat in de steek gelaten, toch blijft het mooi varen, als je geen te lange dagen maakt. Op het Mittellandkanaal is het aan te raden regelmatig van stuurman/vrouw te wisselen. Een induttende schipper is nu echt niet de beste oplossing. Wij beperken ons meestal tot een kleine 5 vaaruren op dit kanaal en stoppen liefst op de voorziene aanlegplaatsen net voor of achter de beroepsplaatsen. Je ligt hier rustiger dan in de jachthavens langs het kanaal. De vrachtschepen zuigen het water weg als ze die haventjes voorbijvaren, de ganse nacht regelmatig de bodem raken draagt niet bij tot een goede nachtrust, en piepende korte touwen helpen ook al niet. Onze stops liggen op km 54 en in Minden, een must om te bezoeken. In Hannover besluiten we de jachthaven in te varen. Wassen en zo vraagt om water en elektriciteit. Dit kost ons liefst 19,20€ per nacht. We raden jullie aan Misburg aan te varen (2,5 km via een zijkanaaltje of, als je Hannover wil bezoeken, vast te maken aan de voorziene ligplaats op km 162. Het budget in evenwicht houden is ook belangrijk.
De eerste van twee sluizen, Anderten, brengt ons 14,70 m omhoog, aan een stevig tempo. We stoppen aan km 202 (na 4u20), aan km 233,7 (na 3u), mooi liggen aan de splitsing met het Elbe-Seiten kanaal, aan km 246,9 na sluis Sülfeld, rechtover Autostad Volkswagen, zeker bezoeken. Onze volgende halte is de jachthaven van Haldensleben (km 300) met plaats voor grotere boten. Na 5 uur varen worden we hier vriendelijk ontvangen en 13€ lichter gemaakt (water in, elekt. met munten) Inkopen kan op 10 minuten en het stadje is ook een uitstapje waard. We besluiten ons Mittelandkanaal aan de Rothenseesluis, km 320. Voor de oude scheepslift kan je perfect en mooi liggen, klaar om aan de Elbe te beginnen. Gebruik de tijd om de oude scheepslift te bezoeken, of, per fiets, Maagdeburg.
De grote sluis brengt ons na een uurtje wachten, bijna 20 m omlaag. Dat betekent natuurlijk dat de rivier nog weinig diepgang heeft, slechts 1,50m. Hier begint, zeker voor nieuwe bezoekers, een avontuur, een zoektocht. Het vaarwater is niet betont maar aangeduid met kruisen, een + en rood aan SB, een x en groen aan BB, stroomafwaarts varend. Je moet telkens als je zo een kruis ziet, het andere teken zoeken aan de overkant, en tussen de 2 tekens oversteken, dus een achter en een voor je boot. De Elbe is een prachtige rivier en leuk varen door alle zoekperikelen. Nog even ter attentie: een dubbel kruis betekent direct weer oversteken!
Een absolute must is onze eerste stop, Tangermünde, dat we bereiken na 5 vaaruren. De mooie jachthaven rekent 10€/nacht, exclusief voorzieningen ( 50 cent munten in voorraad hebben). De omwalde stad, volledig in baksteen, is schitterend. We blijven hier dan ook een dagje extra liggen. Onze volgende halte is Havelberg. Je moet even de Elbe verlaten via een rustige sluis aan km 423, om na 1 km de haveninvaart te vinden. Hier betaal je 13,50€ alles in. Vooral de Dom is een bezoek waard. De volgende dag moet je natuurlijk even terug de sluis door en vaar je verder over de, nog altijd even mooie Elbe. Het water is, door de vele regen 7 cm gestegen, dus de invaart van Dömitz, het zwakke punt, is geen enkel probleem meer. Wil je hierover perfect geïnformeerd zijn raadpleeg ARD teletekst, pag. 194, tauchtiefe Dömitz. Het snel verslechterende weer verplicht ons Cumlosen aan te varen (13€ el.in). Dit haventje is enkel geschikt voor ervaren schippers, zeker bij zware windstoten. Een alternatief is Schnackenburg, 5 km verder. We waren 4 uur onderweg en zitten de storm uit, met 40 cm golven op de rivier, stroom tegen wind. Een slimme kapitein blijft lekker veilig aangemeerd met dit weer. Er resten ons nog 35 km op de Elbe, dan draaien we de Müritz-Elde Wasserstrasse op. Hier begint een nieuw deel van onze reis, Mecklenburg-Vorpommeren.
Na de woelige dag van gisteren is het genieten van de rust op ons laatste stukje Elbe. Sluis Dömitz draait vlot en we nemen het risico de, in 2007 verwaarloosde binnenhaven, aan te varen (3u20 onderweg). Er wacht ons een positieve verrassing, alles is door nieuwe eigenaars in orde gebracht. Alleen de prijs is ook aangepast: 17€ all-in, toch een stevig bedrag voor een 11 meter bootje. We hebben een prettige ontmoeting met oude vaarvrienden Lasse en Anita uit Zweden. Zij zijn speciaal met een camper afgekomen om ons nog eens te zien, van toffe vrienden gesproken! We varen verder over de Elde-Müritz Wasserstrasse, mooi en rustig, vooral de sluizen. Reken wel op 20/25 minuten voor een enkele versassing. Alles is gedaan in functie van de huurboten, overal glijstangen en trage sluizen, makkelijk maar tijdrovend. We overnachten in Eldena,(2u45) rustig, 12,71€ W/E in, Stadhafen Grabow, (2u) bezoeken en inkopen, 7€ E incl., Hechtsforth,(1u05) midden in groen en bos, 28,75€/2 nachten E incl. om af te ronden boven sluis Lewitz,(2u15) prachtig liggen in een natuurgebied, gratis. Dit vaargedeelte is een paradijs voor natuurliefhebbers.
Het weer blijft wisselvallig, typisch Belgisch. We gaan nu via het Störkanaal naar het prachtige Schwerin, de hoofdstad van de regio. Het Zegler Verein met een toffe steiger in het meer, verwelkomt ons hartelijk. Voor 13€, W/E incl en gratis WiFi per nacht vinden we dit een absolute must(4u onderweg). De stad met als hoogtepunt het schitterende kasteel en de tuinen is zeker een oponthoud waard. Nu blijven we slechts 2 nachten, in 2007 waren we hier 4 dagen en hebben natuurlijk alles gezien. Om een spelletje te spelen met de ophaalbrug in Plate,(die gaat slechts alle 2 uur omhoog, beginnende om 10 uur), verlaten we Schwerin pas om 13 uur. We meren aan voor de brug en genieten van het dorp(1u30). Om 19 uur nemen we de laatste opening en overnachten aan de wachtsteiger net voorbij de brug. Dit is, ook aan de sluizen, toegelaten. Zo zijn we de volgende morgen na een half uurtje varen aan sluis Banzkow en hebben om 9 uur de eerste versassing.
We gaan na het Störkanaal opnieuw de Elde-Muritz op en houden halt, 1 km na sluis Garwitz en geen 3 uur varen, bij de Wasserwanderplatz Lewitzcamp. Veel leuker, gezelliger en goedkoper dan in de zogenaamde marina, tot spijt van de eigenaar aldaar. Onze 7€ laten we graag achter, en voor 1€ extra per boot, kan je uitgebreid douchen! Na 1u40 houden we het de volgende dag voor bekeken en vinden een mooie gratis steiger, net na sluis Parchim, aan BB. Zulke gelegenheden benutten wij altijd. Dat is het voordeel van een generator of van zonnepanelen. Je kan zo veel gratis plekjes aandoen als je zelf wil, de stroomvoorziening heb je zelf bij. Dit jaar blijven we een nachtje in Lübz. Een mooi provinciestadje met jachthaven. Na 3u30 varen betalen we hier 13€. E en W gaat met munten. Onze voorlaatste stop op de Elde brengt ons na 1u35 in Kuppentin. Een zeer gezellige wasserwanderplatz waar kano’s, kampeerders en wij zich thuis voelen. Daar moet je wel 15€ voor over hebben, incl. E.
Over de prijs van een watertankvulling moet je argumenteren. Wij kregen bijna 500L voor 2€, i.p.v. 2€/100L! Onze algemene bemerking is dat de aanlegplaatsen sterk verbeterd zijn, maar spijtig genoeg ook de prijs. Om af te ronden, en voor we aan de meren beginnen, kiezen we nog een laatste gratis ligplaats, en dat in Plau! Dit mooie plekje vinden jullie net voor de sluis aan BB, een perfecte steiger voor 3 schepen, en vlakbij de stad. Ook 3 supermarkten zijn te vinden op 10 minuten wandelen, beter kan niet. We maken een mooie wandeling door het stadje en op de See promenade. Om hier te komen waren we 1u45 onderweg.
Om dit deel af te sluiten enkele tips: wil je geen lange wachttijden aan de sluizen, zorg dan als eerste mee te versassen. De sluizen zijn zo gemakkelijk, zelfs helemaal vooraan stijgend, dat een touw op midden volstaat, je moet wel opletten voor de tussensteunen aan de glijstangen. Hou er rekening mee dat de boxen en de vingerpieren niet berekend zijn op schepen van meer dan 10×3,50 m, achteruit invaren is aangewezen.
Deel 3 zal beginnen met de Plauer See, tot dan wens ik jullie veel bootplezier en een rustig najaar.
Walter en Nicky van de Hygiëa, met woef Amor.
Deel 3: Mecklenburgermeren & Zuid Berlijn
Dag vaarvrienden,
We hebben jullie verlaten in Plau, vorig artikel. Zoals elke normale mens, beginnen we dus daar met het derde deel. Na een vlotte sluispassage met drie bootjes, en even wachten voor de mooie ophaalbrug, kunnen we aan het betere werk beginnen, de meren. Er staat wat wind maar de oversteek van de Plauer See gaat probleemloos. Enkele kleine meertjes brengen ons in 1u30 tot in de Stadthafen van Malchow. We wriemelen ons voorbij alle schepen tot aan het einde van het haventje. Hier hebben we het mooiste uitzicht, zowel op het meer, de ophaalbrug als het klooster. Goede informatie blijkt opnieuw te werken! Nicky zoekt per direct een kapper op wat nog lukt ook. Op onze leeftijd is regelmatig onderhoud noodzakelijk. Naast onze ligplaats is dan nog eens een zeer goed roomijsverkoper, genieten is de boodschap. Je kan er ook mooi wandelen en de supermarkt is kort bij. Dit alles koop je voor 15€, elektr. met munten.
Na een moeilijk uitvaarmanoeuvre, op voorspring ,we liggen ingesloten, even dobberen voor de brug, en dan, ondanks mistbanken, vlot tegen 12 km/u over de Fleesen- en de Kölpinsee naar de Binnen Müritz, en ons doel voor vandaag, Waren (2u30). Een huurschip neemt de plaats van drie schepen in aan de muur, gelukkig komt de beste kopsteiger, met onbeperkt uitzicht vrij. Wij dus snel aangemeerd, geluk moet je soms hebben, vroeg aankomen helpt ook. We vallen wel om van de nieuwe prijs, liefst 22€/nacht. Langer blijven zal er niet inzitten, de centen tellen ook mee. Het zeer toeristisch stadje is wel een bezoek waard. Door stevige regenbuien vertrekken we laat, maar we gaan niet ver. Om 11 uur, na 30 minuten varen, leggen we aan in Klink. Dit haventje heeft het mooiste uitzicht over de Müritz en ligt tussen veel groen. Met 14€ all-in een aanrader. We spelen een beetje havenmeester om de vele bezoekers, meestal huurschepen, binnen te loodsen. Met 25 extra schepen ligt het vol en het wordt heel gezellig.
Onder een schitterende blauwe hemel , zou de zomer toch beginnen?, vertrekken we om 8u15 voor een rustige oversteek van dit, op één na, grootste meer van Duitsland. We maken via GPS een perfecte vaart en gaan 10 minuten voluit om de motor schoon te blazen. Pas op het einde verschijnen de eerste andere schepen, wat een genieten is dat.
De sluis van Mirow gaat open als we aankomen en na enkele honderden meters gaan we BB uit, de Mirowersee op. We meren aan bij Rick&Rick (3u varen) en betalen 13€. Elektriciteit kost 0,5€/3 uur. De kennismaking met Ole, de havenmeester is een belevenis op zich. Dit is bij uitstek, de vinnigste havenmeester die wij ooit gezien hebben. Hij fluit en wuift de voorbijvarende schepen gewoon binnen, en met resultaat, de haven ligt vol!
Tussendoor, tips om de grote meren te varen: hou vooral rekening met de wind. Door het vrij ondiepe water kunnen hoge, korte golven ontstaan, tot meer dan 1,50 m. Vooral de Müritz is hiervoor berucht, zeker vanaf 6bf is het hier echt opletten geblazen. Bij 4 en 5bf hou je best de westzijde aan, daar zijn meer vluchtwegen, is het water dieper en is de betonning beter. Hou hiermee rekening in je planning.
De volgende ochtend zijn we weer als eerste weg en krijgen snel gezelschap van 3 kleinere jachtjes. Op de eerste plas stoppen deze, en iedereen gaat in zijn blootje even zwemmen. Zo spaar je douches uit natuurlijk. Voor de sluis halen ze ons weer in en we versassen samen met hen en enkele kano’s. We zijn aan het dalende deel bezig, dus nog gemakkelijker, zelfs met onze neus in de voorste sluisdeur.
Na 2 uur en 2 sluizen houden we het voor bekeken, en draaien de Rheinsberger Gewasser op. We stoppen direct bij Boat&Mehr in Kleinzerlang ( 11€, elektr. munten). We maken een mooie wandeling en steken onze neus binnen in Marina Wolfsbruch. Hier kost het aardig wat meer voor ons bootje. Wat een andere benaming doet en dat voor hetzelfde comfort, alleen wat luxueuzer.
Om 8u30 zijn we al weg voor een daguitstap naar Rheinsberg. De sluis gaat al open bij aankomst, en we varen door een prachtige omgeving, en door het zuiverste water van heel Duitsland. Bij mooi weer kan je op 10 meter diepte de bodem zien, spijtig genoeg hebben wij wolken. Na een toertje voor het mooie kasteel, draaien we terug. Dit keer, we zijn nu meer dan 2 uur later, moeten we aardig wat wachten voor de sluis. We moeten 2 versassingen laten voorgaan, en de sluis wordt propvol gestopt. Het kost ons meer dan 1,5 uur om de sluis te nemen. We blijven opnieuw overnachten in Kleinzerlang. Na de middag verder gaan is gegarandeerd lange wachttijden aan de sluizen.
We varen nu echt op de Havel, een prachtige rivier, tussen onvoorstelbaar mooie natuurgebieden. Van industrie hebben ze hier al lang niet meer gehoord en het water nodigt uit tot zwemmen. Om 7u45 hebben we al losgegooid en tuffen in alle stilte naar sluis Strassen, op 5 km. Er zijn vandaag nog vroege vogels en we moeten 30 minuten wachten om in de sluis te kunnen. Voor sluis 2 plakken ze ons opnieuw, nu voor een schip van de WSV, zeg maar de waterwegen. Hij neemt de sluis alleen, ondanks er ruimte zat is voor nog 2 jachten. Ook sluis Fürstenberg, een nieuwe, laat op zich wachten. Nu is de oorzaak de zeer trage werking. In totaal rekenen we meer dan 1,5 uur wachttijd alleen.
Om 12u15 en na 21,70 km leggen we eindelijk aan in een mooie inham op km 59. Hier was vroeger een veerpont voor treinen, nu een industrieel museum. Je ligt hier zeer rustig, gratis, en op 700 m van het stadje, een aanrader. Vergeet niet Ravensbrück te bezoeken, het voormalige vrouwenkamp. Je word er stil van en de beelden zijn ingrijpend.
Vandaag slapen we uit en vertrekken pas om 8u50. We verplaatsen ons slechts een goede 10 km, en na 1u10 liggen we aan de gratis graskant van Bredereiche, aan de overkant van de wachtsteiger van deze sluis. Hier liggen is een belevenis. Vanaf 9 uur liggen hier tussen de 15 en 25 schepen te wachten om de sluis te nemen. Er kunnen er gemiddeld 5 tot 7 in, maar er is geen sluiswachter. Je kan je de discussies en het gerommel inbeelden. Vooral sommige charter schepen maken er een show van, vooral door onkunde.
Tot Burgwall heb je nog 3 andere sluizen, alleen zijn die een stuk kleiner dan die van Bredereiche en moeten er telkens verschillende schepen afhaken. Dit gaat meer lijken op de file op de Antwerpse ring! Wij doen het iets anders. Om 19 uur verkassen we naar de eerste plaats aan de wachtsteiger. Zo nemen we, als eerste de sluis, je moet wel vroeg opstaan, ze draaien al om 7 uur. Met 2 andere slimmerds gaat het dan uiterst vlot, en zonder enige wachttijd, in 2u50 tot ons einddoel van vandaag, Bootshaus zur Fähre in Burgwall. Als je er gaat eten, lekker ook nog, hoef je niet te betalen voor de overnachting. We zien er een schip dat gisteren om 12 uur aankwam bij de sluis Bredereiche. Onze nieuwsgierigheid verplicht ons op informatie uit te gaan. Blijkt dat zij pas om 18u45 zijn aangekomen. Voor de rekenwonders: 6u45 onderweg tegen onze 2u50, ieder zijn keuze.
We kijken nog naar een bergrit van de Tour. Ondanks het gemak van TV-Vlaanderen, gaat dat ding niet veel op. Als het mooi weer is blijven wij tot na 22 uur lekker op ons dek hangen, en genieten van een spelletje, een lekker glas wijn, en de natuur. Het leven kan toch zo eenvoudig mooi zijn.
De volgende dag gaan we er weer fors tegenaan. Na 1 uur zonder hindernissen zijn we al in Zehdenick. We leggen aan in de marina. Die wordt uitgebaat door hetzelfde bedrijf als de stadshaven, en ligt rustiger. We betalen 14,50€, inclusief elektriciteit. Water kost normaal 1€/100L, maar als je zelf een lange slang hebt, kan je vullen voor 1€/tank, aardig wat goedkoper, zeker als moeder wil wassen. Onze wasmachine laat ons, na 14 jaar in de steek. Ik luk erin ze nog 2 maal aan de praat te krijgen, maar de laatste was moet in de machine van de haven(6€ voor 1x was en droog). Er zit niets anders op dan een nieuwe te zoeken, maar dat blijkt geen sinecure. We krijgen bezoek van Eckhart en Ingrid uit Penslau. We kennen hen via onze vrienden uit Koblenz. De heren zijn broers en hun verhaal is de moeite, zij werden gescheiden tussen Oost en West door het bouwen van de muur en zagen elkaar pas terug na meer dan 20 jaar! We brengen een zeer gemoedelijke namiddag door en genieten van haar zelf gebakken taart.
Na 3 dagen houden we het voor bekeken. De motor wil draaien, en om 7u50 zijn we weg voor een stevige vaardag, 4 sluizen en 35 km. Alleen de grote sluis van Lehwitz, de laatste van vandaag, zorgt voor oponthoud, maar om 13u15 meren we aan in Oraniënburg. Hier is een mooie kade met trappen aan de wandelpromenade. Als je op tijd bent lig je hier mooi en gratis, anders moet je nog even verder naar de nieuwe jachthaven. Het kleine verenigingshaventje, alhoewel gezellig, heeft maar plaats voor 2 grotere schepen. Hiermee bedoel ik tot 11 meter, groter kan echt niet. We sluiten af met een wandeling door de stad. Vooral het park is een bezoek zeker waard, als je geen woef bij hebt. We vervolgen onze reis en starten de volgende dag pas om 9 uur. Ons doel is Henningsdorf, op slechts 14,40 km. Je mag hier ook niet te vroeg aankomen, anders zijn de bezoekers nog niet weg. De meesten starten tussen 9.30 en 10.30 uur, hou hiermee rekening en je vindt altijd een mooie plek. Bij de watersportvereniging betalen we 13€, all-in per nacht. We gaan vandaag niet verder, de ene bui volgt op de andere. Alleen bij onze inkoopwandeling houden we het gelukkig droog.
Ook op 19 juli blijft het slecht weer. We moeten echter verder, al is het maar 1u30 varen. Ons doel is Tegel en het blijft, ondanks het weer, mooi varen over de Havel en de Tegelsee. We hebben gereserveerd in de Borsighafen, bij Motor-Yacht-Club-Tegel. Dit is de ideale uitvalsbasis om Berlijn te bezoeken, als je geen gebruik wil maken van de gratis aanmeerplaatsen. Hierover later meer. We betalen 12€, alles inbegrepen, ook douches, en goede! De haven is volledig afgesloten en je krijgt je eigen sleutel. De U-Bahn ligt op 15 minuten en er is een supermarkt op 5 minuten. We gaan naar Media-Markt en bestellen een nieuwe wasmachine, een Candy klein model. Die zijn natuurlijk niet in voorraad en we moeten tussen de 7 en de 10 werkdagen rekenen. De gelegenheid om het zuiden van Berlijn te vereren met een bezoekje. Onze Australische reisgenoten halen ons de tweede dag in Tegel opnieuw in. We zijn samen vertrokken in Gent, hebben het eerste deel samen gevaren tot Groningen, maar vanaf dan scheiden onze wegen zich zeer regelmatig. In onze ogen, de enige manier om prettig met verschillende schepen op reis te gaan, maar iedereen maakt hierin zijn eigen keuzes.
Om 7 uur zijn we al met de 2 schepen vertrokken voor de doorvaart van Berlijn. De kunst is de rondvaartboten voor te blijven, zij beginnen rond 9u30. Onze timing blijkt perfect en de sluizen staan ook klaar. De tocht midden door deze wereldstad is verrassend, veel mooier dan de vaart over de Seine door Parijs. De kaaimuren zijn veel minder hoog, daardoor zie je veel meer. De Spree is wel een heel stuk smaller, wat de brugpassage iets spannender maakt, zeker met tegenverkeer. Vergeet ook niet je te melden op Kanaal 10 voor elke brug. Tussen 9 en 19 uur kom je zonder VHF Berlijn niet meer in. Het voordeel is, geen huurschepen en dus veel veiliger varen. Ondanks een klein oponthoud, we moeten diesel over tanken, bereiken we om 13u20 Köpenick. Het Segler Verein is liefst 50% duurder geworden. We betalen nu 15€ alles in, ook douches, tegen 10€ in 2007! We vinden wel, op 200m de goedkoopste diesel aan het water van Duitsland, slechts 3 cents duurder dan de prijs aan de weg. Alleen wacht onze vriend een dag te lang en is de prijs 1€479 in plaats van 1€439 bij het aanvaren. Als hij onze raad gevolgd had, was zijn liggeld er uit, bij de 400 liter die hij nodig had. Ter info, de ander prijzen die we hier zagen lagen tussen 1€539 en 1€829 ! In dezelfde periode rekenden wij in Diksmuide 1€40. Het stadje teert vooral op het verhaal van de “Hauptman von Köpenick”, een mooi kasteel en de Muggelsee.
We verlaten onze ligplaats pas om 9u20 door het tanken van de buren, en varen over de Grote Muggelsee naar Neu Venedig, het Giethoorn van Berlijn. Op kruipsnelheid gaan we hier door om alles goed te kunnen bekijken. Alleen met een bijbootje kom je zelf in de zijkanaaltjes. Via het Gosener kanaal, gegraven voor de spelen van 1938, en de Seddinsee komen we in Schmöckwitz. Vanaf nu is dit nieuw vaarwater voor de Hygiëa. We toeren over mooie meren naar sluis Neue Mühle. Vlotte bediening brengt ons op Dahme Wasserstrasse, schitterend en zuiver water. We leggen eerst aan op een mooi maar moeilijk steigertje, vooral door de wind. Het tweede schip lukt er niet in en gaat 100 meter terug naar Seebrücke Senzig. Uit solidariteit volgen we hen maar, dat kost ons liefst 18€ en we liggen veel minder mooi. We waren 3u50 onderweg, inclusief een mislukte poging om Königs-Wusterhausen aan te varen. Dit kanaal is volledig dichtgeslibd en te mijden.
De volgende dag, na inkopen, zijn we om 9u30 los. Twee sluizen en 19,20 km verder vinden we de laatste plekjes aan de gratis steiger van Storkow, een prettig stadje met zelfs mooie duinen. Het is zomerweer, de ideale gelegenheid om die bij ondergaande zon te beklimmen, een leuke avondwandeling vindt ook onze hond de max.
Op 24 juli zijn we al om 7u40 weg naar ons einddoel, Bad Saarow. De Aussies blijven hier liggen voor enkele dagen. Om 10u20 zijn we op onze bestemming, op het einde van een van de mooiste meren, de Scharmützelsee. De havenmeester laat ons een kwartiertje wachten aan het milieuponton en toont ons dan, na info over onze ervaring, de mooiste aanlegplek van de ganse reis, een vroegere steiger van de rondvaartboten. Deze is maar 1,50 m breed, met 2 palen op afstand, maar in een park, onder de bomen, en geen buren, een droom, zeker met de warmte van vandaag. We betalen 17€, inclusief W/E, en de Kürtax, een dure uitvinding die ons ook al aan de Müritz parten heeft gespeeld.
We zijn opnieuw vroeg uit de veren, om 7u15 los, voor schitterend varen over de ontwakende meren en de rivier. De sluizen en ophaalbrug gaan open zoals in een sprookje en we zijn al om 10u45, na 28 km en 3 sluizen, op onze bestemming, Fischerhütte Blossin, ons aangeraden door locals. Zeer lekker eten in het visrestaurant, verser kan niet, dan puffen en afkoeling zoeken in en naast het water. Het is bloedheet. We betalen 15€ all-in voor de ligplaats. De voorspelde hitte doet ons opnieuw vroeg vertrekken, om 7u05, voor een 30 tal km tot ons doel voor vandaag, de vrije aanlegkade van Schmöckwitz. Deze is bij aankomst om 10u10 volledig vrij. Mooi liggen, onder de bomen en een zwemkom voor het schip, de Zeuthener See. Na inkopen denken we nog alleen aan schaduw en rust.
Ik maak van deze gelegenheid gebruik om jullie de gratis aanlegplaatsen in en rond Berlijn uit te leggen. In totaal zijn er zo 12 plaatsen, variërend voor 4 tot 15 schepen. De centrumplaatsen vinden wij te mijden, je ligt er erg onrustig van 9u30 tot na middernacht door de rondvaartboten. Wij raden vooral Spandau, Charlottenburg en Treptow aan, om Berlijn te bezoeken, en Schmöckwitz en Erkner buiten de stad. Hier moet je zelf kiezen, afhankelijk van je zin en doel. Hou er rekening mee dat het openbaar vervoer super is en goedkoop. Voor een groepskaart voor 5 personen, geldig op alle vervoer, trein inbegrepen, en een ganse dag, betaal je tussen de 15 en de 15,30€. Zelfs voor ons twee plus de hond, is dit goedkoper dan losse tickets. Dit telt voor de hele regio, tot zelfs Potsdam.
Na zelf getankt te hebben in Köpenick, er kunnen 169 liter bij en vol is vol, zeker aan de goedkoopste prijs, al is die 1€479, varen we door het Teltowkanaal naar de nieuwe jachthaven van Tempelhof. We moeten wel 3 keer verleggen voor we onze uiteindelijke ligplaats krijgen, maar ervaring loont hier natuurlijk. Deze oude beroepshaven is tof heraangelegd, met een groot shoppingcenter in de oude bedrijfspanden. Heren, hou de kredietkaart achter slot! Op de havenkop is er een groot terras en lounge-bar. Allemaal goed, tot 20 uur, dan begint de disco. Boem boem tot 3 uur, slapen is er niet echt bij. Alleen aan te raden voor inkopen of de liefhebbers van het nachtleven. 10€50 excl is nog te veel voor een gemiste nachtrust. We zijn hier dan ook snel weg, om 7u35, gaan vlot door de grote sluis van Kleinmalchow na oproep op VHF, en varen in alle rust naar de Jungfernsee, ons doel voor vandaag. Hier mag je van de stad Potsdam 24 uur liggen. Zoals in Berlijn moet je die 24 uur met een korrel zout nemen. Sommigen blijven dagen liggen, er zijn wel geen voorzieningen. We liggen hier vlak bij Cecilienhof, waar de vrede van Potsdam getekend werd tussen Stalin, Churchill en konsoorten, en een mooi park. Morgen gaat het terug naar Tegel, in afwachting van de wasmachine.
Jullie hebben genoeg leesvoer voor vandaag, de rest volgt later, in ons slotartikel.
Met vriendelijke vaargroeten, Walter en Nicky van de Hygiëa, en een poot van Amor voor de hondenvrienden.
Deel 4: Van Berlijn via Münster terug naar huis
Hallo vaarvrienden,
Vorige keer waren we aanbeland in Potsdam. We moeten nog even terug naar Tegel, voor de wasmachine weten jullie nog. We vertrokken in de regen voor een dikke 26 km en één sluis, over de mooie meren aan en rond de Wansee. Het is zondag, dus weinig vrachtvaart en sluis Spandau draait zonder wachten. Mijn stuurvrouw vaart, zoals verwacht, perfect de box in van MYC Tegel, waar we al waren 8 dagen geleden. Op maandag haal ik de oude wasmachine uit het schip, geen makkelijke job. Gelukkig krijg ik hulp van een collega-bezoeker. Deze vriendelijke Duitser is klein maar super sterk, ideaal voor op een schip waar de bewegingsvrijheid beperkt is. We maken nog een rustige wandeling door Tegel, met een lekker ijsje als afsluiter.
Op dinsdag 31 juli nemen we de U-Bahn en bezoeken Berlijn. Tegenover 5 jaar geleden, staat nu het andere deel in de steigers, het gegeven van elke grote stad blijkbaar. Zelfs het vervoer is een avontuur met verschillende verplichte overstappen, door de werken. We genieten van ons stadsbezoek en het lekker eten bij het Italiaantje in de Behrenstrasse, dezelfde als voor 5 jaar. Toeristische informatie moeten jullie maar halen bij de bevoegde diensten of via het internet. Het is terug zomer, dus extra genieten maar ook schaduw zoeken. Hier is de ligplaats in Tegel het ideaal, lekker onder de bomen en altijd een beetje wind. De wasmachine is nog altijd niet aangekomen, dus vullen we onze dagen met klusjes, lezen en diep nadenken tijdens een deugddoend dutje.
Op vrijdag om 9 uur, wordt de nieuwe wasmachine eindelijk geleverd, mooi geplaats aan boord. Alleen het aansluiten doe ik zelf, dat is lekker 25€ bespaard en neemt een kwartier in beslag. Nicky kan niet snel genoeg beginnen met de was. Het weer werkt aardig mee om te helpen drogen. De havenmeester maakt ons bootje een meter kleiner, dus kost ons dit alles inclusief, 11€/nacht. Men ziet ons hier zeker terug als we die kant op gaan!
Zondag 5 augustus kunnen we eindelijk weer varen. Het weer is slechter maar dat houd ons ditmaal niet tegen. Een week ergens blijven is een record voor de Hygiëa! We stoppen kort bij Marina Lancka om de vuilwatertank te legen. Dat kost ons 4€ maar het is hoog nodig, zelfs met een tank van 350 liter. Ons doel voor vandaag is de kade van de Aldi in Potsdam. Op zaterdagavond en zondag mag je hier liggen, de andere dagen alleen voor inkopen.
We maken een uitgebreide wandeling door Potsdam, zowel de Altstadt als het nieuwe theaterdeel. Met die kans zo kort bij vullen we maandag als eerste werk, onze voorraad grondig aan, vooral met de zware dingen zoals wijn, en zo. Er resten ons nog een vijftal km om Jachthaven Potsdam te bereiken. Het is er mooi liggen, zeker aan de hoofdsteiger. Dit is de beste ligplaats om het overbekende Sanssoucci te bezoeken. Je bent hier wel een ganse namiddag mee zoet, maar het loont beslist de moeite. De glorie van het Duitse hof komt hier best tot uiting, en het park zelf is een topper. We betalen 13€ liggeld en verbruiken 0,9€ stroom. Let hier wel op dat je een paal vindt met een meter, en geen met munten, dan betaal je 2€, zelfs als je die niet nodig hebt. Een beetje zoekwerk kan centen sparen.
We vertrekken niet te vroeg, pas om 9u30. Stadshaven Werder (13€ E incl.) ligt dan ook op 13 km, en zoals jullie al weten mag je ook niet te vroeg ergens aankomen, tussen 10u30 en 11u30 is ideaal. Na een woelige passage op de Schwielowsee, door strakke wind, bereiken we ons doel rond 10u50. We hebben genoten van dit tripje, vooral door de aanwezigheid van een hele boel kano’s die ons de eerste 5km hebben begeleid aan 9km/u, sommigen zelfs in ons kielzog.
Mooie mensen kijken mag ook eens, en wees gerust, zowel de dames als de heren werden verwend. We krijgen terug gezelschap van onze Aussies, dus aperitief a volonté, zeker omdat Nicky verjaart. We laten de andere bezoekers een glaasje meedrinken, dus plezier gegarandeerd.
Na de watertanks gevuld te hebben, het is zeker in Duitsland belangrijk op de juiste plaatsen te vullen, de prijsverschillen zijn zeer groot, zijn we om 9u weg voor opnieuw een supertrip van 15 km. On doel voor vandaag is het kleine maar gezellig haventje van Ketzin. We gaan hier lekker ijs met aardbeien eten om de jarige te eren. Dat je er mee van geniet is geen zonde denk ik. Deze wasserwanderplatz kost 8,25€ en je krijgt 4kwh voor 1€. Alleen water is moeilijk en duur, zie onze tip hiervoor.
Het weer blijft wisselvallig maar droog, dus varen maar. De Havel blijft ons bekoren en brengt ons in 2u30 naar Brandenburg. Alleen de sluis zorgt voor oponthoud. Hou er rekening mee dat de sluiswachters meestal op hun strepen staan. Als je opdracht krijgt aan de wachtplaats te gaan liggen, doe dat dan ook, anders gaat het licht niet op groen, zelfs als de sluis leeg en klaar is! Zonder marifoon kan je hier lang liggen dobberen, hun regels zijn wet.
In Brandenburg is de promenade volledig hernieuwd. Je kan hier mooi liggen, wel zonder voorzieningen, aan 5€. Wil je alles, moet je 200m verder aan de pontons, en betaal je 1€ per meter, W/E met munten. De stadswandeling is mooi, als je door de vroegere DDR façade kijkt. Er is ook een prachtige uitzichttoren, bereikbaar na een stevige klim. Hier stopt ons rustige deel. Vanaf nu start de echte terugweg.
We beginnen al om 8u, genieten van de laatste meren en bereiken de eerste sluis van vandaag, mooi op tijd om direct te mogen invaren. Dit geluk zal ons blijven volgen tot in eigen land! We maken er een lange vaardag van, tot aan de mooie aanlegplaats van de Rothenseesluis. Met wat schuiven passen we er perfect bij met de 2 schepen. Nu ligt het er wel compleet vol. Voor de 72 km en de 3 sluizen hadden we 8 uur nodig. We zijn weer op het Mittellandkanaal en gaan nu wat sneller en verder dan anders.
Op zaterdag hebben we geen hinder van de werkzaamheden aan het kanaal, en eindigen na 6u aan km 256. We nemen hier, met een etentje bij het Grieks/Italiaans restaurant, afscheid van de dochter met familie van onze Australische vrienden. Zij waren 10 dagen aan boord van pa en ma, en keren via Schiphol terug naar huis. Morgen bezoeken ze nog Wolfsburg terwijl wij verder varen tot Jachthaven Heidanger, 3km in het Salzgitter zijkanaal. Hier lig je mooi aan de passantensteiger, in de bloemen. We betalen 13,20€ all-in. De watertanks moeten gevuld worden na enkele dagen vrij aanmeren.
Opnieuw om 8 uur gooien we los voor de 48 km en Anderten sluis die ons resten tot HMC Misburg, een tof verenigingshaventje net voor Hannover. Om 13u30 komen we aan, de ligplaats is gereserveerd. We blijven hier weer 3 dagen voor de ménagestop, wassen, poetsen, onderhoud, inkopen. Dit systeem passen we al jaren toe, tot vreugde van de echtgenote. Alle 10 tot 12 dagen, 2 dagen huishouden en 1 dag rust. Zo blijft alles mooi op orde en kan er weer een leuke periode genoten worden. Het kost hier 13€, W/E incl. Het weer is geen spelbreker, het is terug zomer. Uitgerust gaan we er weer tegenaan. Onze compagnons hebben ons opnieuw vervoegd, en samen varen we het deel Mitteland, Dortmund/Eems, Wesel/Dattel en de Rijn tot Nijmegen. Vandaar gaat ieder zijn eigen gang.
Drie stevige vaardagen van 6u35, 6u20 en 5u45, met stops in Minden en aan Km30 Mittellandkanaal, brengen ons tot jachthaven Fuestrup, Marina AlteFahrt, op het Dortmund/Eemskanaal. De hitte maakt dat doorvaren een betere optie is, je koelt toch een beetje af, zeker met een deel windscherm plat. All-in kost het hier 13€ en je kan er mooi schaduw zoeken. Dat doen we dan ook, zelfs een extra dag. Te warm is ook weer niet goed, zeker voor ons niet.
Op maandag 20/08 zijn we al om 7u weg. We willen voor het te warm wordt, het mooie Munster bezoeken. Een toffe wandeling, met gelukkig ook veel groen, laat ons kennis maken met deze stad, zeker doen. We eten lekker bij Pasta Basta, aan de kade (best niet overnachten of je moet houden van nachtlawaai) en gaan rond 14 uur verder tot km 35. Dit betekent in totaal 46 km.
We krijgen problemen met de startbatterijen (14jaar!), zeker als de boegschroef gebruikt wordt en de motor nadien te snel wordt afgezet. Met de hulp van een generator en een aparte oplader is het euvel in 15 minuten verholpen. We zullen toch aan vervangen moeten gaan denken.
Bij een bunkerboot, net na sluis Munster, hebben we, op aanraden van leden van de AlteFahrt, een sleutel aangeschaft. Deze geeft je de mogelijkheid aan de ligplaatsen voor de beroepsvaart gebruik te maken van de stroom en water voorzieningen, en dit aan zeer gunstige prijzen. Je betaald 8€ borg en er is een keuze van oplaad euro’s. Omdat we dit pas op het einde van onze reis te weten zijn gekomen nemen we er een van 10 euro, om uit te testen. Dit doen we in Dorsten, op het Wesel-Datteln kanaal.
Hier is, net zo als op elke vernieuwde aanlegplaats, een paal speciaal voorzien voor de “Sportboote” of Kleinfahrzeuge”, wij dus. Het werkt perfect, er is zelfs voldoende Ampère beschikbaar voor 3 schepen op één aansluiting.
Er ging 1€48 af van ons conto, en dat met 2 boten, en ruim stroomverbruik. De sleutel kan je ofwel opladen bij een Schiffahrtsambt, of ruilen bij een bunkerschip voor een nieuwe, opgeladen exemplaar.
Dit gezegd zijnde, gaan we terug varen. Via een lange dag van 6 uur, 45km en 4 sluizen bereiken we Dorsten. Je ligt hier gratis aan het jachtengedeelte. Nog een klein aantal km en 2 sluizen brengen ons nu op de Rijn. De laatste 3km op deze majestueuze stroom brengen ons, sterk wiebelend door stroom mee wind tegen, tot in de jachthaven van Wesel ( 3u en 32km). Onze voorkeur gaat uit naar de eerste van de drie havens. We betalen 11€ incl. water. Elekt.met munten.
Onze laatste stop in Duitsland is Emmerich (2u45 en 40km). De Rijn staat erg laag, alle vrachtschepen varen buitenbocht, dus bijna geen blauwe platen en oversteekmaneuvers. Er heeft er zelfs een zich vast gevaren en die moet geledigd worden in een tweede schip, een hele operatie met politie en kraanponton. In deze haven betalen we 12€, E met munten. Wel niet aan te raden als je een goede waakhond aan boord hebt. Sommige leden doen blijkbaar in hun broek als die blaft en reclameren dan bij de havenmeesteres.
We vertrekken mooi op tijd, om 8u25, voor een korte trip over Rijn en Waal tot Nijmegen (2u15, 31km). Ook hier is het uitkijken geblazen door de lage waterstand. Schepen met een diepgang van 1m25 moeten aan de buitenkant blijven of varen vast. Er moeten verschillende schippers uit de nood geholpen worden met veel mankracht, gelukkig bestaat helpen nog op het water. Je moet hier betalen aan een automaat, maar die kent geen buitenlandse kaarten. Zorg dus voor voldoende cash, in munten graag, briefjes kent hij ook niet. Het kost 11,50€, all-in. Nijmegen is een extra dag waard, zeker als er middeleeuwse markt is. We nemen uitgebreid afscheid van Ian en Linda, zij gaan de korte weg naar Diksmuide, wij breien er nog wat bij en draaien de Maas op.
Via tussenstops in Gennep (3u10, 30km), WSV De Maas in Venlo (4u55, 42km), WSV Hansum in Neer (2u30, 21,5km)en de Oolerplas nabij Roermond (1u35, 14km) bereiken we Maastricht(5u0, 44,8km). We betaalden respectievelijk 13€ all-in, 10€80 excl. E, 11€ all-in (in Neer houden we altijd wasdag) en niets.
In Maasbracht tanken we bij aan de bunkerboot, net voor de sluis, aan 1€38. In Maastricht meren we altijd aan bij Treech 42, net buiten de stad. Je ligt hier veel rustiger, goedkoper en gezelliger dan in de Bassin, en de stad is op 15 minuten wandelen. Voor zij die minder tijd hebben, en kinderen of kleinkinderen aan boord hebben, is deze jachthaven een absolute aanrader. Zij hebben een groot zwembad met ligweide, speelplein, petanquebanen. Dat alles kost je all-in 1€60 per meter. Ook in Nederland speelden de sluizen perfect mee, leuk meegenomen. Bij het aanvaren van Maastricht werden we zelfs getrakteerd op een spektakel van speedboten, waterskiërs, politie- , brandweer- en reddingsvaartuigen, dit alles voor Flikkendag. Rustig dobberen was er wel niet bij maar het loonde de moeite.
Na 2 dagen verlaten we door de Bosscherveldsluis Nederland en ruiken onze stal. We maken gebruik van de gratis ligplaatsen van Maasmechelen en Neerpelt (toffe ontmoeting met Jean-Marie en Annick, vrienden uit Luik) om op 7 september het kanaal van Beverlo op te draaien voor het beloofde bezoek aan de Blauwe Reiger. De ontvangst is super en we vinden er alle comfort. De plaats voor onze laatste ménagestop is snel beslist. We blijven 3 dagen en genieten van de mooie omgeving en de sfeer. We ontmoeten ook enkele oude bekenden die hier hun ligplaats hebben. Bijbabbelen heeft zijn charme. Dat alles kost ons 22€ + 0,25/kWh E. dat voor 3 dagen. Ons VPF lidmaatschap loont weer, maar dat weten jullie natuurlijk ook.
Via Geel, Lier (Kristel blijft top), Boom bereiken we de Schelde. De ongunstige laagwaterstand laat ons pas om 12u15 opdraaien. We bereiken nog mooi op tijd sluis Merelbeke voor de laatste versassing om 17u45 (zondag).
Nog even en we stoppen bij onze vrienden van de Gentse Leie Vaarders. Na een lange dag is dit de aangewezen stop, rustiger en gezelliger dan in de stad. De zeer behulpzame havenmeester geeft ons een leuk plaatsje. We besluiten hier 2 dagen te blijven, onze technieker moet langs komen. Bij het vernieuwen van de batterijen werd de boegschroef verkeerd aangesloten. Ondanks de verplaatsing rekent hij niets aan, er zijn nog eerlijke mensen. Ter informatie wil ik nog wel meegeven dat er in het hoogseizoen, geen bezoekers kunnen ontvangen worden in het weekend. De club heeft dan de plaats nodig voor hun snelvaarders. Alle andere dagen heten zij ons van harte welkom, met VPF korting. We betalen 12€ voor 2 nachten, stroom kost 1€/8u.
Onze voorlaatste stop is natuurlijk bij Albert en Martina in de Coupure. Brugge slaan wij zelden over, al komen we er al 35 jaar. Op 21 september verlaten we de Coupure om 8u20 samen met 2 huurboten. We hebben een perfecte doorvaart van Brugge en bereiken Stalhille al na 1u45, een toptijd. Nog even verder tot sluis Plassendale, de huurschepen moeten wachten tot de blokvaart van 13uur, wij mogen door tot Oudenburg. Dit is onze laatste stop voor we onze thuishaven Diksmuide bereiken.
Met het eerste konvooi van 8 uur gaan we mee. Door een huurschip dat 10 minuten te laat is, verloopt de blokvaart op Plassendalevaart minder vlot dan normaal, zeker omdat betreffende altijd maar achter blijft. We halen net voor 10.30 de Rattevallebrug en gaan er vandoor, de sluis staat al voor ons klaar na VHF oproep. Nog even de mooie IJzer varen om dan aan te meren in onze thuishaven PortusDixmuda. Tony de havenmeester van dienst vult eerst nog onze dieseltanks met liefst 850 liter, dan nog enkele meters om onze box in te varen. De reis van 2012 zit er hierbij op, we kunnen beginnen dromen van 2013!
Nog enkele cijfertjes: we noteerden 357 vaaruren, waren 151 dagen onderweg, legden 3125 km af, en passeerden (slechts) 131 sluizen. Aan liggelden en nutsvoorzieningen waren we 1217€ kwijt, en we verbruikten 1645 liter Diesel. Dit laatste is een stuk meer per uur dan in Frankrijk, te wijten aan de hogere snelheid op veel open water en grote kanalen. Het koude weer in het eerste stuk heeft er ook toe bijgedragen, wij verwarmen op diesel. Al bij al, is dit de goedkoopste manier om zo lang (5 maanden) onderweg te zijn, met alle comfort.
Als je de tijd hebt, zeker een mooi alternatief voor Frankrijk, al blijft dit nog altijd onze uitgesproken favoriet. We kunnen nog meegeven dat je Berlijn en omgeving kunt bezoeken in 6 weken, natuurlijk zonder het merengebied en met langere vaardagen, zeker in de heen- en terugweg. Veel ontdekkingsplezier kunnen we jullie nog wensen.
Tot volgende keer, dan vanuit een andere bestemming, Groetjes van Walter en Nicky van de Hygiëa, en, voor de liefhebbers, een lik van Amor.
Dag Walter en Nicky,
Leuk om jullie verhaal te lezen, al zijn we nu 12 jaar verder.
Wij willen dit jaar vanuit Kerkdriel (bij Den Bosch) naar Berlijn varen met ons schip. Eveneens via het kanaal bij ter Apel en ook wij hebben een half jaar de tijd.
We hebben veel tips meegenomen vanuit jullie verhaal, want wij zijn er nog niet eerder geweest.
We kijken er erg naar uit.
Hartelijke groeten,
Peter Maas en Mary van Loon
Hallo Nicky en Walter, wat een prachtig reisverslag en heel veel nuttige informatie. Dit jaar willen we vanaf half mei ongeveer dezelfde tocht gaan maken met onze Barkas 1350. Ons plan is ook via het Kustenkanaal maar dan 160 km de Weser op, het MLK en dan de Elbe weer af naar Domitz. Mijn vraag aan jullie is wat is de diepgang van jullie schip? De onze is 1,25 m, dat zou een probleem kunnen zijn.